Zapowiedź

69. Dorothy i obrona konieczna - kiedyś

– Twój mały rycerzyk znowu potrzebuje twojej pomocy, co? – mruknął w pewnym momencie Christian, najwyraźniej nie mogąc się powstrzymać. Jedno było pewne: nawet z ostrzem przy szyi nie tracił fasonu. – A dzielna Dee rusza na ratunek, jak zwykle.

– Zamknij się – warknęłam. Christian jednak niewiele sobie z tego robił.

– A co, jeśli Jack wcale nie potrzebuje pomocy? Co wtedy, kochanie?

Nie wiedziałam, co miał na myśli i nie chciałam wiedzieć. I tak z każdą chwilą niepokoiłam się coraz bardziej.

– Ciekawi mnie też, jak zamierzacie się stąd wydostać beze mnie – dodał beztrosko. – Wyglądałem na zewnątrz, aż roi się tam od żołnierzy. Na twoim miejscu naprawdę nie chciałbym na nich wpaść, kochanie.

Jeszcze raz powie na mnie kochanie, a ręka ze skorupą zadrży mi za bardzo, pomyślałam z rozdrażnieniem. Głośno jednak odparłam:

– Skoro to wasi wrogowie, na pewno będą wobec Jacka i mnie przyjaźnie nastawieni.

– Nie bądź taka pewna – prychnął. – Nigdy wcześniej nie widziałem takich znaków. Coś w rodzaju czerwonozłotej szachownicy. Skoro nie wiemy, kim są, na pewno nie mają dobrych intencji. Wobec nikogo. Nie wiesz, po co tu są i dlaczego atakują kryjówkę Clarissy, a chcesz się bezmyślnie oddać w ich ręce? Naiwniaczka z ciebie, kochanie.